تاریخچه کاراته گوجوریو اوکیناوایی

پیدایش و بنیانگذاری کاراته گوجوریو اوکیناوایی

( بطور اختصار )

 


東恩納 寛量
Kanryo Higaonna Sensei
( March 10th, 1853 – December 23, 1917 )

هنر «ناهاته» که ‍ استاد «کانریو هیکااونا» آن را بنیاد نهاد، اساس و پایه گوجوریو را شکل می دهد. استاد هیکااونا در سال ۱۸۵۳ به دنیا آمد. او که علاقه داشت هنر کمپو چینی را در چین فرا گیرد، سرانجام پس از تلاش بسیار توانست به بندر فوچین که در آن موقع تنها بندری بود که با اوکیناوا تجارت داشت برود  او ۱۶ سال در آنجا زیر نظر استاد ریوریوکو تعلیم دید. هنگامی که استاد هیکااونا به اوکیناوا باز گشت با پخش شدن اطلاعاتی در باره مهارت های وی، پس از مدت کوتاهی آموزش اعضای خانواده سلطنتی را به عهده گرفت. چندی نگذشت که استاد نخستین دوجوی خود را دایر کرد. استاد هیکااونا به خاطر سرعت، نیرو و قدرت فوق العاده اش بزودی شهرت یافت و هنر وی به اسم ناهاته معروف شد.

 


宮城長順
Chojun Miyagi Sensei
(April 25,1888 – October 8th, 1953)

اما پایه گذار واقعی گوجوریو را باید استاد «چوجون میاگی» که شاگرد و پیرو استاد هیکااونا بود، شناخت. او در سن ۱۴ سالگی با استاد هیکااونا آشنا شد و با اتفاق استاد زندگی خود را وقف تکمیل و پیشرفت هنر ناهاته کرد. ۱۳ سال بعد در سال ۱۹۱۷ استاد هیکااونا از دنیا رفت و استاد چوجون میاگی در همان سال به چین رفت تا بتواند ریشه های ناهاته را بیشتر در شهر فوچین (فوچااو) کشف کند. استاد چوجون میاگی پس از مدتی به اوکیناوا باز گشت. او مردی با اراده بسیار قوی بود و هر روز در طبیعت تمرینات مختلفی را انجام می داد تا حواس پنجگانه خود را تقویت کند .
در سال ۱۹۲۱ زمانی که امپراتور ژاپن پرنس هیروهیتو از اوکیناوا دیدن می کرد، استاد میاگی هنر ناهاته را در برابر امپراتور به نمایش گذاشت. در سال ۱۹۲۵ نیز برنامه ای برای پرنس چی چی بو اجرا کرد. استاد چوجون میاگی گسترش ناهاته را نه فقط در ژاپن بلکه در جهان در نظر داشت. بنا بر این هم زمان با معرفی هنر خود به ساختار و سازمان دهی ناهاته نیز می اندیشید و سعی می کرد آنر را بعنوان یک گنج فرهنگی به نسل های آینده در ژاپن و کشورهای دیگر هدیه کند.
در سال ۱۹۲۶ استاد چوجون میاکی باشگاه تحقیقاتی کاراته را در «واکاس چو» بنیاد نهاد. در آنجا سه استاد بزرگ دیگر به نام های «هانا شیرو» «موتوبو» و «مابونی» استاد میاگی را همراهی می کردند. استاد چوجون میاگی هر روز بعد از تمرینات به منظور پرورش و رشد اخلاقی شاگردان، درباره بشر، زندگی روزمره و اخلاقیات فرهنگ سامورایی برای آنان سخنرانی می کرد.
در سال ۱۹۲۷ استاد «جیگورو کانو» پایه گذار جودو وقتی که یک نمایش کاتا از استاد چوجون میاگی را دید، تحت تاثیر قدرت و محتوای پیشرفته تکنیک های ناهاته قرار گرفت. نفوذ استاد کانو سبب شد استاد چوجون میاگی در مسابقات مهم بودو ژاپن که از طرف دولت حمایت می شد شرکت کند و هنر ناهاته خود را به نمایش عموم گذارد .
در سال ۱۹۳۰ استاد میاگی در مسابقات «بوتوکو _ کای» و در سال ۱۹۳۲ در مسابقات «سای نی بودو» شرکت کرد.
استاد میاگی چندی بعد تصمیم گرفت نامی برای هنرش انتخاب کند، لذا نام گوجوریو کاراته را انتخاب کرد، به معنی سخت و نرم که از یک اصل کمپو سنتی چینی گرفته شد. در سال ۱۹۳۳ هنر گوجوریو در انجمن هنرهای رزمی ژاپنی «بوتوکو کای» بطور رسمی به ثبت رسید. در دهه ۱۹۳۰ استاد میاگی، کاراته دو را به طور فعال به پیش برد تا اینکه در سال ۱۹۳۴ یک روزنامه از هاوایی، او را به آنجا دعوت کرد تا کاراته را معرفی و کلاس هایی را برای آموزش علاقمندان برپا کند.
در سال ۱۹۳۷ «بوتوکو کای» حکم تائیدیه کاتا را به او اعطاء کرد و استاد میاگی همچنان استفاده و بررسی از روش های علمی ورزش گوجوریو را توسعه داد. در سال ۱۹۴۰ کاتاهای «گگسای دای ایچی» و «گگسای دای نی» را با هدف معرفی کاراته و ارتقاء آموزش و پرورش بدنی جوانان ارائه کرد . وی کاتای «تنشو» را هم بوجود آورد که این کاتا به نرمی این هنر در کنار کاتای «سانچین» که به سختی گوجوریو تاکید دارد، اشاره می کند.
استاد میاگی پس از جنگ جهانی دوم و از دست دادن یکی از پسران و همچنین یکی از شاگردان ارشد خود که سبب وقفه ای چند ساله در آموزش ها شد مجدداً در سال ۱۹۴۶ تعلیم کاراته را در جزیره مرکزی ژاپن در کانسای (اوساکا کنونی) پی گرفت و بعد از بازگشت به اوکیناوا آموزش کاراته را در آکادمی پلیس اوکیناوا و همچنین در حیاط منزلش در «چوبویا» ـ که پسر وی هنوز در این محل زندگی می کند ـ شروع کرد.
استاد میاگی را باید به عنوان پایه گذار گوجوریو کاراته دو شناخت. او از همان ابتدا کاراته را به عنوان یک گنج فرهنگی اوکیناوایی معرفی و تمام زندگی خود را وقف مطالعه، پیشرفت و انتقال کاراته اوکیناوایی به نسل های آینده کرد. وی در تمام طول عمرش همواره مورد احترام تمامی استادان هنرهای رزمی در ژاپن قرار داشت و تا امروز نیز همگان استاد میاگی را به عنوان یکی از بزرگترین صاحب نظران و تئوریسین های کاراته می شناسند.
استاد میاگی نام گوجوریو را از هشت قاعده از کمپو سنتی چینی که در سند «بو بی شی» مطرح می شود، انتخاب کرد که این هشت قاعده عبارتند از :

۱- ذهن با بهشت و زمین یکی است.
۲- ریتم گردش جسم مانند گردش خورشید و ماه است.
۳- روش دم و باز دم، سختی و نرمی است.
۴- بر حسب زمان و تغییر عمل کنید.
۵- تکنیک ها در غیاب فکر آگاهانه رخ می دهند.
۶- پاها باید به پیش روند، عقب روند، جدا شوند و جفت شوند.
۷- چشمها نباید حتی کوچکترین تغییر را از نظر پنهان دارند.
۸- گوش ها در تمامی سمت ها با دقت و به خوبی می شنوند.
ناگفته نماد که این هشت قاعده، جوهر هنر رزمی گوجوریو محسوب می شوند و هنرآموز در تمرین می کوشد به عمق این اصول دست یابد.